Ja daar heb ik ook mee te maken, op het moment komen er zoveel leuke dingen op mijn pad dat ik keuzes moet maken en als er 1 ding is dat ik niet goed kan is keuzes maken.
Ik begon als voetballer die wat ouder werd en moeite kreeg om al die jonge meiden bij te houden. Daarom ging ik 1 x per week een stukje hardlopen. Zo werd ik een hardloper die voetbalde. Dat was ergens eind jaren tachtig. Het voetballen stopte en toen was ik een tijdje alleen maar hardloper, liep lekker mijn wedstrijdjes ging voor een halve marathon en viel zo af en toe in als de trainer niet kon. Vervolgens liep ik mijn eerst marathon en werd assistent trainer. Dat ging erg lang goed, zo af en toe trainer zijn en mijn eigen kilometers maken lukte prima. Alleen dat kiezen hé, het is er een beetje ingeslopen, langzaam ben ik toch meer trainer dan hardloper geworden. Mijn eigen trainingen komen in de verdrukking, niet helemaal hoor, eind dit jaar hoop ik mijn 16de marathon lopen. Dat maakt het managen van mijn week nog wel weer net een beetje lastiger. De belangrijkste reden is natuurlijk dat mijn lichaam minder belastbaar wordt nu ik boven de 60 ben. Het probleem van niet kunnen kiezen had ik ook al toen ik 16 was dus dat is niet nieuw. 🙂
En omdat het zo lastig is om te kiezen heb ik alleen de afgelopen weken al deel aan: een mini symposium over Vrouw en Hardlopen, een voorlichtingsavond over Hardlopen met Reuma, een korte clinic kidsrun trainer en trailrunning trainer van Hardlooptrainers Nederland, was ik zaterdag aanwezig bij de dag van de Atletiek met ook nog 3 verschillende clinics. Zelfs het training geven deed ik tussendoor deze laatste 2 weken, ook zelf nog getraind en een wedstrijdje gelopen. Meer doen van wat je gelukkig maakt is niet zo moeilijk las je het goed doseert
En dus………… blijf ik hardloper ook al ben ik nu een hardloper die wat ouder word.